اثر فلونیکسین بر سرطان تخمدان القاء شده توسط ۱۲-۷ دی- میتل بنزاآنتراسن (dmba) در موش صحرایی ماده نژاد ویستار

مقدمه: سرطان تخمدان یکی از شایع ترین سرطان های موجود در زنان می باشد. با توجه به نقش آنزیم های سیکلواکسیژناز (cox) و تولید پروستاگلندین نوع e2 در ایجاد ضایعات توموری، به کارگیری ترکیباتی به عنوان مهارکننده های سیکلواکسیژناز در ممانعت از ایجاد سرطان می تواند مؤثر باشد. پژوهش حاضر با هدف ارزیابی نقش فلونیکسین به عنوان مهارکننده غیر انتخابی آنزیم سیکلواکسیژناز در بروز سرطان تخمدان برروی موش های صحرایی ماده نژاد ویستار انجام شده است. مواد و روش ها: در این مطالعه تجربی از 48 سر موش صحرایی ماده نژاد ویستار در 6 گروه استفاده شد. به منظور القای سرطان از تزریق مستقیم 7-12 دی -میتل بنزاآنتراسن ( 7,12 dimethyl benza anthracene ) به داخل تخمدان استفاده شد. گروه های مورد آزمایش شامل گروه شاهد منفی (بدون تزریق)، گروه شاهد با تزریق dmba ، گروه شاهد مثبت همراه با تزریق سالین ( saline + dmba ) و 3 گروه مداخله که بعد از ایجاد تومور توسط dmba از روز دهم به بعد به طور 2 روز در میان، مورد تزریق عضلانی فلونیکسین مگلوماین در دوزهای 5/1، 1، 5/. میلی گرم قرار گرفتند. مقایسه بین گروه ها با استفاده از آزمون آنالیز واریانس یک طرفه انجام شد. نتایج: میانگین وزن تومور در گروه های دریافت کننده دارو در مقایسه با گروه های شاهد مثبت و dmba به طور معناداری کاهش یافته است. میانگین وزن تخمدان در سه گروه دریافت کننده فلونیکسین نسبت به گروه شاهد منفی (نرمال) اختلاف آماری معناداری را نشان نمی دهد (05/0 p> ). نتیجه گیری: این تحقیق تأثیر مثبت فلونیکسین در درمان سرطان تخمدان را تأیید می کند. به طوری که برش های میکروسکوپی حاصل از بافت تخمدان در گروه های دریافت کننده دارو نشان می دهد، سلول های سرطانی در حال تحلیل رفتن هستند تا جایی که سلول ها مجدداً در حال به دست آوردن نظم طبیعی خود می باشند .